Alİ Akkaya | Tasarım, Felsefe, Sanat ve İLETİŞİM ÜZERİNE.

Lipelius 9.yüzyılda yaşamış olan bir felsefecidir. İrlanda doğumludur. Tanrılar okulu adlı bir el yazması vardır. Hakkında çok az bilgi olmasına rağmen felsefesi oldukça derindir. Lipelius Felsefesi Lipelius'un öğrencilerilerine Lupelyanlar denilmektedir. Lupelyanlar, nedenlerini bilmedikleri anlamsız çatışmalara, ihtilallere ve uzak ülkedeki manasız savaşlara gönüllü olarak katılırlardı. Onlar savaş meydanlarında ne zayıfı ne de mazlumu korumak için, ne soyut ilkeleri ne de ideolojileri savunmak için, ne düşmanlarını yenmek için ne de öclerini almak için giderlerdi. onlar kendilerinin efendisi, kaderlerinin belirleyicisi olmak için savaşırlardı. Gerçek savaşçılar başkalarından üstün gelmek için ya da onları kontrol altına almak için savaşmazlar. Onlar bir zafer, bir mülk, onlar gerçek önemi olan tek bir şeyi kazanmak için savaşırlar, kendi içsel özgürlüklerini. Lupelius'un öğretisi, iradenin geliştirilmesine dayalı bir yıkılmazlık eğitimiydi.Amacı bütün kısıtlamalardan kurt...

Oldukça radikal bir söz gibi gelir kulağa değil mi? Yoksa çok fasa fiso mu kalıyor gelin yakından bakalım. Bir sınıf düşünün içerisinde öğrencilerin ve bir öğretmenin olduğunu. Öğretmen harıl harıl bir şeyler anlatmakta ve öğrencilere baktığınızda hepsi apayrı alemlerde. Kimileri hür dikkat öğretmeni dinleyip not almaya çalışırken en arkadakiler tenefüste ne yiyeceklerini konuşuyor. Orta sıradakilerin kimisi uyuyor, kimisi defterine bir şeyler karalıyor. Sınıftaki her öğrencinin derse karşı olan duyumları farklıdır. O an birisinin karnı ağrıyordur odaklanamaz, birisinin en sevdiği derstir tek bir cümlesini kaçırmamaya ve anlamaya çalışır. Ama sınıfı haberli bir şekilde bir kamera koyulduğunu düşünelim. Öğrenciler ister istemez bazı şeyleri yapmaktan kaçınıcaktır. Uyuyanlar uyanıcak, konuşanlar sesiz olucak, başka şeylerle uğraşanlarda dinliyormuş gibi yapıcaklardır. Ve diyelim ki sizde bu dersi uzaktan alıyorsunuz ve akşam eve gelince izleyeceksiniz. Öncelikle artık kendi gözlerinizle ...

Toplumsal olaylar biz istesek de istemesek de belleğimizde yer alırlar. Ve medya bunun sürekliliğini sağlamaktadır. Örneğin, ben Amerikalı biri değilim, Amerikaya yakın da değilim, Türkiyede doğdum büyüdüm ve ikiz kuleler faciasını dün gibi hatırlıyorum. Bunun yanı sıra dibimde olan çoğu olaydan bir haberim. Ama ikiz kuleler denin aklımda bir ton olay canlanıyor. Peki ben burnumun dibindeki çoğu olaydan habersizken bana binlerce kilometre uzaktaki bu olayı nasıl hala dün gibi hatırlıyorum? Elbette medyanın sayesinde. Medya kollektif bellek oluşturmada oldukça ustadır.

Ülkemizden örnekle açıklayacak olursak; kültürel mit toplumsal cinsiyet olarak da karşımıza çıkabilir. Karı gibi davranma! Erkekler ağlamaz! Erkek adam bulaşık yıkmaz! Kadın dediğin evinde oturur! Gibi sayfalar örnek verebiliriz. Kültürel mitler dönemsel olarak veya sosyal yapıya göre değişebilmektedir. Ayrıca eski mitler incelenirken o dönemin şartları göz önünde bulundurmalıdır. Yoksa yanlış okuma yapılabilir. Mitler asla bitmez sürekli yerinde yenileri gelir. Medya en iyi mit üreticisi olabilir. Bizlere diziler, filmler veya reklamlarla bu mitleri sürekli gösterir. Örnek olarak Dizilerde kadınların genellikle anaç olması veya erkeklerin sürekli bir aksiyon, silah sesleri peşinde koşması verilebilir.

Medya kelimesinin "medium" dan gelmektedir. Medium ise ortada anlamını taşır. Medya denince aklımıza iki şeyin ortasında olan gelebilir. Örneğin: Televizyon bir medyadır çünkü oyuncularla, sunucularla vb. şeylerler bizim ortamızda olan şey televizyondur. Peki neler medyadır veya neler medya değildir? Sinema, kitap, müzik, internet ve televizyon medyadır fakat; Tiyatro veya konser medya değildir. Peki bu ayrımı nasıl yaparız? Tiyatro veya konserde bulunduğumuz an ortamız hiçbir şey yoktur. Yalnızca seyirciler ve sahnedekiler vardır. Ama bu bir canlı yayın yapılan konserse ve evden bunu izliyorsak o zaman medya olur.

İdeoloji bir fikir (ide) ile başlayarak zaman geçtikçe kişilerin kabul görmesinden, kitlelerin kabul görmesine geçişidir diyebilir miyiz? Yada ideoloji daha çok kitlelerin çıkarları için savundukları düşünceler bütünüdür belkide. "Çıkarları için" demem hiç de tesadüf değil evet. Çünkü; Kapitalizmde de zenginlerin (kapitalistlerin) çıkarları sanki tüm toplumun çıkarlarıymış gibi hissettirilip idenin herkesçe kabul edilmesini sağlar veya bunun doğru olduğuna bir şekilde onları inandırırlar. Örneğin; Kapitalizm bize daima ihtiyaçlar çıkartır. Evimize ihtiyaçtan dolayı bir televizyon alırız. Hiç aklımızda yokken  televizyonda bir giysi reklamı görürüz, reklamda gördüğümüz giysiyi almaya bir avm'ye gideriz, avm'nin her köşesini güzelce gezdiriliriz ve her mağazada başka ihtiyaclar yüklenir olarıda alırız. On aldım dokuz ödedim diye heyecanla mağazadan çıkar evimize geliriz. Bir süre sonra bu avm'ye gitmek için bir otomobile ihtiyacımız olacaktır. Ama hiç birine ihtiyac...

Yabancılaşma; Ben daha çok günümüz yabancılaşmasını ele alacağım fakat buna da olayın en başıyla başlamak istiyorum. İlk yabancılaşma insanların "tarım devrimi" adındaki kocaman bir aldatmaca ile insanın doğaya yabancılaşmasıyla başladığını düşünüyorum. İlk başlarda kabileler tarım devrimi ile yerleşik hayata geçip bir yandan yarının yiyeceklerini (buğday ve mısır vs.) hazırlayacak akıllarında avlanamayıp açlık çekmek kalmayacaktı diğer yandan ise çitlerle örülü bahçeli evlenlerinde kendilerini güvende hissedeceklerde. Ama bu durum asla böyle kalmadı. İlerleyen yüzyıllarda insanlar daha fazla toprak için birbirleriyle savaştılar çitlerin bir önemi yoktu, ortalama 4-5 saat avlanırken 12-13 saat tarladan başka hiç bir iş yapmadan ağrılarla boğuşarak yaşamaya başladırlar. Biraz daha lüks sandıkları yaşam oldukça fazla eziyet halini aldı. O günlerde çokça çalışıp ürettikleri yiyecekler vergi olarak toplandı ve tekrar kendilerine yetecek kadar malzemeleri kaldı. Kapitalizmin temel...

        İndirmek İçin Aşağıdaki Linke Tıklayınız...          Aptalı Tanımak Epub İndir

    İndirmek İçin Aşağıdaki Linke Tıklamanız Yeterli         Akıllı Yaşama Sanatı Epub İndir